किंचीत सुख आगळें दु:ख । पावती अवश्यक व्यभिचारी ॥१॥ क्षयो व्याधी भगें पडतीं । जगनिंदय होती हे आधीं ॥२॥ पुढें राजा दंड करी । सर्वस्व हरी देखतां ॥३॥ निळा म्हणे हांसती लोक । थुंकिती थुंक तोंडावरी ॥४॥
