भाग्यहीन व्दाड । तया बुध्दि करी नाड ॥१॥ सुख तें सन्मुख । तया तेंचि भासे दु:ख ॥२॥ हित अनहितावरी । देखोनियां पळे दुरी ॥३॥ निळा म्हणे उफराटे । प्राक्तन होऊनियां भेटें ॥४॥
