जाईल तेथें तेंचि फळ । दु:खकल्लोळ यमजाच ॥१॥ हरिभक्तीसी विन्मुख होती । ते ते जाती अध:पता ॥२॥ दु:ख शोक व्याधी पीडा । अपघात रोकडा हाचि त्यासी ॥३॥ निळा म्हणे सुकृत नेणें । वेष्टिलें गुणें मायेचिया ॥४॥
