बुध्दीसि निश्चय नाहीं साचा । तोचि भ्रांतीचा मुळारंभा ॥१॥ तयाचि नांव म्हणिजे वेडें । असोनि पुढें न देखे हित ॥२॥ लज्जा मात्र हारपोनि जाये । नागवेंचि ठायें उभें मग ॥३॥ निळा म्हणे न धरीं धीर । न मानी उत्तर सांगितलें ॥४॥