अवघे करुनि जयजयकार – संत निळोबाराय अभंग ८६
अवघे करुनि जयजयकार ।
हषें झाले सुखनिर्भर ।
म्हणती आतां वारंवार ।
भय संकोचि न धरावा ॥१॥
तंव यशोदा म्हणे पूर्वीही ऐसें ।
गर्गाचायें कथिलें विन्यासें ।
राशिनक्षत्राचेनियां मिसे ।
उदंड भाषार्थ सांगितला ॥२॥
पुढें वधील कंसासुरा ।
सोडवील हा मातापितरां ।
मथुरेसी उग्रसेना नृपवरा ।
भद्र सिंहासनी बैसवील ॥३॥
करील धर्मांचे पाळण ।
सकळ पांडवांचे संरक्षण ।
भीमकीचेंही पाणिग्रहण ।
करील अरिर्वारां मर्दुनी ॥४॥
वधूनियां भोमासुरा ।
सोळा सहस्त्र अंत:पुरा ।
प्रणूनियां हा एकसरा ।
पुत्रपौत्रीं नांदेल ॥५॥
कौरवां वधील पांडवाहातें ।
राज्यीं स्थापील हा धर्मातें ।
उतरुनी भूभारातें ।
अवनी उत्फुल्लित करील ॥६॥
गोकुळींचियां नगरनारी ।
रंजवील हा नानापरी ।
गोवळ गाईचा मनोहरी ।
क्रीडा करील हा कौतुकें ॥७॥
अतुर्बळिया नारायणु ।
याशोदे तुझा हा नंदनु ।
नाटकी कौसाल कान्हु ।
करील पवाडे अगणित ॥८॥
निळा म्हणे ते प्रसंगीं ।
स्मरलें अवघें यशोदेलागीं ।
मग नाना वस्तु पदार्थ चांगी ।
वरुनी सांडी श्रीकृष्णा ॥९॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
अवघे करुनि जयजयकार – संत निळोबाराय अभंग ८६
