आर्त माझें पूर्ण झालें । यांची पाउलें देखतां ॥१॥ आतां कोठें न धांवे मन । राहिलें होऊन अचंचळ ॥२॥ याविण कांहीं नलगे जोडी । पुरली आवडी विषयाची ॥३॥ निळा म्हणे ध्यानीं मनीं । राहो चिंतनी हेंचि रुप ॥४॥
