ज्याचा आहे त्या अभिमान ।
मी तों रंक अनाथ दीन ॥१॥
नजगे देणें हा परिहार ।
होईल सत्याचा आदर ॥२॥
जेणें केलेसेल पुढारें ।
त्याचे तया उणें पुरें ॥३॥
निळा म्हणे मी मापारी ।
उभा धणी शिरावरीं ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
