सत्व कैंचें गांठीं । जेणें संवसाटी तुम्हांसी ॥१॥ म्हणोनि देवा वाटे भय । कैसेनि अपाय चुकती हे ॥२॥ यज्ञें स्वर्ग न चुके कदा । अध्ययनें संपदा सत्य लोक ॥३॥ निळा म्हणे रजतमें योनी । भोगा यतनीं चौर्यांयशी ॥४॥