आठवितांचि रुप मनीं । जाय कल्पना विरोनी ॥१॥ आतां तूंचि तूं आवघा । मी हें नुरे माझिया भावा ॥२॥ बुदबुद आपुला उगम पाहे । तंव सिंधूचि होऊनि राहे ॥३॥ निळा म्हणे बोलवा बोली । बोला तुम्ही ते आपुंली ॥४॥
