उदंडाचें धांवणे केलें । तुम्हीं तें ऐकिलें पुराणीं ॥१॥ म्हणोनियां विश्वास झाला । संतींही सांगितला बहुतांपरि ॥२॥ माझेंहि मज हिताचि वाटे । करितां गोमटें कीर्तन ॥३॥ निळा म्हणे न सोडीं पाय । होईल काय हो तें सुखें ॥४॥