वियोगाच्या दु:खें – संत निळोबाराय अभंग – ६०३
वियोगाच्या दु:खें ।
आळवितो करुणा मुखें ॥१॥
कृपावंते माझे आई ।
धांव घालीं वो विठाई ॥२॥
देऊनियां भेटी ।
आतां अवलोकावें दिठी ॥३॥
निळा म्हणे प्रेमपान्हा ।
पाजी लावूनियां स्तना ॥४॥
वियोगाच्या दु:खें ।
आळवितो करुणा मुखें ॥१॥
कृपावंते माझे आई ।
धांव घालीं वो विठाई ॥२॥
देऊनियां भेटी ।
आतां अवलोकावें दिठी ॥३॥
निळा म्हणे प्रेमपान्हा ।
पाजी लावूनियां स्तना ॥४॥