नाहीं कोणा उपेक्षिलें । बहुतां केलें सनाथ ॥१॥ माझेचि विशीं आळस केला । कां जी विठठला मी नेणें ॥२॥ प्रालब्धाचा ठेवा जैसा । आम्हां तैसा ओढवला ॥३॥ निळा म्हणे गेलों वायां । तुमच्या पायां न देखतां ॥४॥