अवघ्यांचि दु:खाचा परिहार । चरणीं थार झालिया ॥१॥ आतां देवा नुपेक्षावें । आश्वासावें प्रीतीनें ॥२॥ बहुत श्रमित होऊनी आलों । वांयां धाडिलों न पाहिजे ॥३॥ निळा म्हणे कृपावंता । चरणीं आतां मज रक्षा ॥४॥