पाचारितां यावें बोळविता जावें ।
हें तों न संभवे तुम्हांपाशीं ॥१॥
जेथिल तेथेंचि प्रगटाल रुपडें ।
आपुल्या सुरवाडें भक्तांचिया ॥२॥
जाणें येणें नाहीं तुम्हां कदाकाळीं ।
असा भूमंडळीं व्यापूनियां ॥३॥
निळा म्हणे ऐसें जाणोनियां मनीं ।
करितों अनुदिनीं स्तवन तुमचें ॥४॥
