जाईन म्हणतांचि पंढरपुरा ।
कळिकाळा दरारा उपजे मनीं ॥१॥
यमधर्माचिया दंडासी चुकला ।
आणि पूज्यमान झाला तिहीं लोकां ॥२॥
विधी म्हणे तया निषेधुची नाहीं ।
कर्माकर्मप्रवाही न पडेचि तो ॥३॥
निळा म्हणे तेणें आनंदवुनी सकळा ।
नेलें आपुल्या कुळा वैकुंठासी ॥४॥
