राहिला उभा विटेवरी ।
भक्तकैवारी म्हणउनी ॥१॥
जे जे येती ज्या ज्या भावें ।
तें त्यां दयावें न बोलतां ॥२॥
भुक्ति मुक्ति वांटी एका ।
लाविल्या फुका रिध्दिसिध्दी ॥३॥
निळा म्हणे सर्वाधिकारी ।
प्रेमभांडारी भक्त केले ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
