म्हैस वेलि देतां सेलि होंसि कासाविस ।
येईल पुढें थेटे पडसें आयुष्याचा नाश ॥१॥
बुड हरि सवें ।
देहभाव उरनिभावें ॥२॥
दरडिवरी राहोनि उभा मारिसी किराणें ।
तळींचा धोंडा नेणोनि पोरा जाशील जिवें प्राणें ॥३॥
म्हणे निळा सांडूनि खेळा श्रीहरीतें भज ।
आक्षोम जळ न चले बळ होशील निर्बुज ॥४॥
