धरुनियां श्वास पोटीं सेवो पहासी हाल ।
न पवसी स्थळ भोंवतां गडियांचा मेळ ॥१॥
हुतुतु हुतुतु किती करिसी वेळोवेळां ।
होऊनियां नम्र भजे घननीळ सांवळा ॥२॥
धांवतां अविचारें पोरें धरिती टांगे ।
चलतां वळ मागें पडशील उगे ॥३॥
निळा म्हणे सांडूनियां हुतूतूचा बार ।
आठवी हा ध्यानीं मनीं नंदाचा कुमर ॥४॥