उदार संत उदार संत । जया तैसा हेत पुरविती ॥१॥ अपार देणें अपार देणें । पावती पेणें वैकुंठीचें ॥२॥ न सरे ऐसें न सरे ऐसें । देती सहवासे निजात्मसुख ॥३॥ निळा म्हणे यांचिये पायीं । निज वस्ती देंई देवा मज ॥४॥