म्हणती कामारी । दास्य करी त्यांच्या व्दारीं ॥१॥ ऐसा भक्तांसीं भुलला । नाम गातां आतुडला ॥२॥ नेणें त्यांविण आणीक । शेषशायी वैकुंठलोक ॥३॥ निळा म्हणे नि:सीम भावें । भजले विके त्यांच्या नांवें ॥४॥
