बहुतें आळीकरें । इनें वाढविलीं लेंकुरें ॥१॥ आहे आधिलाचि अभ्यास । नव्हे कोणाही उदास ॥२॥ अपत्य पाळवी । तया खाववी जेववी ॥३॥ निळा म्हणे घरीं । तया न विसंबे दारीं ॥४॥