आळी करितां नामदेव – संत निळोबाराय अभंग – १२०१
आळी करितां नामदेव ।
जेविती स्वयमेव सांगातें ॥१॥
सांवत्याचें उदरीं बैसे ।
पुंडलिका वसे दृष्टीपुढें ॥२॥
कूर्म्याचिये धांवे भेटीं ।
मेहत्या कंठीं माळ ओपी ॥३॥
निळा म्हणे निर्जनवासी ।
संतोबासी न विसंबे ॥४॥