भ्याला देव देखोनि भक्तां । म्हणे मी आतां केउता पळों ॥१॥ जीवेंसीचि इहीं केली साठी । सांडवितां मिठी न सोडिती ॥२॥ भुक्ति मुक्ति देतों यासी । परि हे उदासी न घेती त्यां ॥३॥ निळा म्हणे भक्तीं मोकलितां आशा । देवचि फांसा पडिलों म्हणे ॥४॥