वांयां संतांची ही बोली । वचनें त्यांचीं लाजविलीं ॥१॥ लटिकाचि केला कीर्तिघोष । येथें तो अवघीच निरास ॥२॥ माझाचि मज अनुभव झाला । नाहीं सावाधांवा केला ॥३॥ निळा म्हणे पालट बुध्दि । दिसे तुमची कृपानिधी ॥४॥
