नाहींचि केलें समाधान । माझें म्हणवून क्षिती वाटे ॥१॥ आतां कधीं समोखाल । हातीं धरा प्रीतीनें ॥२॥ मागें बहुतां सांभाळिलें । आजीं तें केलें ब्रिद मिथ्या ॥३॥ निळा म्हणे निवडलें खोटें । माझेंचि वोखटें अदृष्ट ॥४॥
