नाहींचि केलें समाधान – संत निळोबाराय अभंग – ११३१
नाहींचि केलें समाधान ।
माझें म्हणवून क्षिती वाटे ॥१॥
आतां कधीं समोखाल ।
हातीं धरा प्रीतीनें ॥२॥
मागें बहुतां सांभाळिलें ।
आजीं तें केलें ब्रिद मिथ्या ॥३॥
निळा म्हणे निवडलें खोटें ।
माझेंचि वोखटें अदृष्ट ॥४॥