गेलेती आपुल्या ब्रिदातें विसरोनी । ऐसें धरिलें मनी निष्ठुरपण ॥१॥ येरवी ऐकोनि धांवतसां धांवा । तें आजि केशवा काय झालें ॥२॥ आटाहास्य तुम्हां मारितां आरोळी । नाईकाची टाळी बैसउनी ॥३॥ निळा म्हणे माझें कर्म आलें आड । न चलेचि कैवाड तुमचा देवा ॥४॥
