ऐकिला तुमचा अगाध महिमा । दोषियां अधमां तारितसां ॥१॥ म्हणोनियां जी आलों शरण । सत्य मानूं संतवाणी ॥२॥ यावरी कराल अव्हेर तरी । लागेल श्रीहरी बोल तुम्हां ॥३॥ निळा म्हणे आमुचें जिणें । आहें हें वांया ये ठायींचेंचि ॥४॥