पतना न्यावें जिहीं दोषीं । कीर्तनीं तयांसी हा रस ॥१॥ जैसें बीज भाजल्याअंतीं । नुगवेचि शेतीं पेरिल्य ॥२॥ तैशीं जळती कर्माकर्मे । एका हरिनामें गर्जतां ॥३॥ निळा म्हणे श्रोता वक्ता । होती उभयतां शुचिर्भूत ॥४॥