वैराग्याचा मेरु तो गोरा कुंभार ।
तोडियले कर आणेसाठीं ॥१॥
महाव्दारीं कथा श्रवण करितां ।
टाळी वाजवितां निघती नवे ॥२॥
तुम्ही देवा कृपादृष्टी अवलोकिला ।
ह्रदयीं तो धरिला प्रीतिकरीं ॥३॥
निळा म्हणे तुम्हां दासाचा अभिमान ।
अवतार म्हणूवन धरणें लागे ॥४॥
