नाहीं संदेह करी हा पाठ । पावसी वैकुंठ हरि म्हणतां ॥१॥ जैसे प्रल्हाद उपमन्यु धुरु । करितां नामोच्चारु वरिष्ठ पदीं ॥२॥ नेदी हा आघात लागों वारा । धांवेल सामोरा स्वामी माझा ॥३॥ निळा म्हणे घेईल वोसंगा । नेईल जेथें जगा गम्य नाहीं ॥४॥
