संत निळोबाराय (श्री संत निळोबारायाकृत अभंग)
१
व्दारकेचि मूर्ती एकनाथा घरी । पाणी वाहे हरि कावडीने ॥१॥
श्रीखंडया चंदन उगाळूनि करी । वस्त्र गंगातीरी धूत असे ॥२॥
सेवेसी तत्पर उभा ठायी ठायी । देवपूजेसमयी तिष्ठतसे ॥३॥
निळा म्हणे देव रावे ज्याचे घरी । दत्तचोपदारी करितसे ॥४॥
२
एकोबाची सेवा करी । वाहे घरी जीवन ॥१॥
गंधाक्षता तुळसीमाळा । पुरवी सोहळा करी ऐसा ॥२॥
करुनि सडासंमार्जन । पाळित वचन आज्ञेचे ॥३॥
निळा म्हणे यापरिहरि । विराजे घरी दासांचे ॥४॥
३
दासोपंतांचा अभिमान । गेला घेताचि दर्शन ॥१॥
धन्य धन्य एकनाथा । तुमचे चरणी माझा माथा ॥२॥
दत्तात्रय चोपदार । येथे उभे काठीकर ॥३॥
यवन अंगावरी थुंकला । प्रसाद देवुनी मुक्त केला ॥४॥
निळा शरण तुमच्या पायां । अनन्यभावे नाथराया ॥५॥
४
सकल संतांचा हा राजा । स्वामी एकनाथ माझा ॥१॥
ज्यांचे घेताचि दरुषण । पुन्हा नाही जन्म मरण ॥२॥
ज्यांचे वचिता भागवत । प्राणी होय जीवनमुक्त ॥३॥
निळा म्हणे लीन व्हावे । शरण एकनाथा जावे ॥४॥
५
मातापिता समर्थ । स्वामी माझा एकनाथ ॥१॥
काळ रुळतो चरणी । देवघरी वाहे पाणी ॥२॥
ज्यांचे अनुग्रहे करुन । झालो पतित पावन ॥३॥
जो वसे प्रतिष्ठानी । निळा त्यासी लोटांगणी ॥४॥
६
धन्य गोदातीर धन्य प्रतिष्ठान । धन्य तेथील जन रहिवासी ॥१॥
कृष्णकमलातीर्थी चरण नाथांचे । उध्दरी जगाचे कलिदोष ॥२॥
जयातीर्थी स्नान तत्पदी दर्शन । पूर्वज उध्दरण कुळासहित ॥३॥
निळा म्हणे जया धडो तेथील वारी । तया पुण्यासही न वर्णवे ॥४॥
७
प्रत्यक्ष परब्रहम भानुदासाचे कुळी । स्वये वनमाळी अवतरले ॥१॥
भक्तिमार्ग लोपे अधर्म संचला । कलि उदय झाला प्रथमचरण ॥२॥
नानापरि जन वर्ततसे सैरा । नभें व्याभिचारा नारीनर ॥३॥
निळा म्हणे इही अवतार केले । जग उध्दारिले महादेवी ॥४॥
८
उदयी उदयी होता कृपा दृष्टी । स्वये जगजेठी सेवा करी ॥१॥
सडासंमार्जन स्वये करी हरि । उदकते भरी गंध घासी ॥२॥
स्वार्थ परमार्थ दोन्ही ही साधन । साधियेले जाण क्षणमात्रे ॥३॥
करोनि कवित्व एकादशी टीका । भागवत देखा हरिलीला ॥४॥
निळा म्हणे अपार करोनि अभंग । तोडिता उव्देग संसाराचा ॥५॥
९
आणिक हे ग्रंथ प्रमाण अष्टोतरशे । वदले स्वरसे गुरुकृपे ॥१॥
रामायण अदभूत सप्तकांड साचार । तंव प्रयाण विचार आरंभिला ॥२॥
समाधी सुखाचा सोहळा अपार । होतो जयजयकार प्रतिष्ठानी ॥३॥
निळा म्हणे एैसा ब्रहमानंद झाला । आनंदी लोटला आनंदचि ॥४॥
१०
आनंदे वैष्णव गाती पै नाचती । जयजयकार करिती ऋषीमुनी ॥१॥
विमानांची दाटी पुष्पांचा वरुषाव । स्वर्गीहूनि देव करिताती ॥२॥
स्वये परब्रहम करीत सोहळा । सकळ भक्तमेळा प्रतिष्ठान ॥३॥
निळा म्हणे हरि निघाले पंढरी । आनंदे भीतरी ब्रहमादिकां ॥४॥
११
भानुदासाचे कुळी महाविष्णुचा अवतार । आदी क्षेत्री स्थान वस्ती गोदातीर ॥१॥
ओवाळु आरती स्वामी एकनाथा । तुमचे नाम घेता हरे भवभ्य चिंता ॥२॥
जनार्दनाची कृपा दत्तात्रयाचा प्रसाद । भागवती टीका नारायण आत्मबोध ॥३॥
ब्रहमाविष्णु महेश ज्यासी छळावया येती । न ढळे ज्याची निष्ठा होसी एकात्मता भक्ति ॥४॥
कावडीने पाणी ज्याघरी चक्रपाणि वाहे । अनन्य भक्तिभावे निळा वंदी त्याचे पाय ॥५॥
१४२१
हरीच्या भजनें हरीचे भक्त हरीचे भक्त । झाले विख्यात भूमंडळीं ॥१॥
तरोनि आपण तारिले आणिका । वैकुंठनायका प्रिय झाले ॥२॥
ज्यांचे ध्यानी मनीं हरी । राहिला निरंतरीं दृष्टीपुढें ॥३॥
निळा म्हणे अवघेचि सांग । केले उभय भोग भोगुनियां ॥४॥
१४४०
घेऊनियां कृत्रिम सोंगे । नानापरींच्या नटती रंगें ॥१॥
आपण बुडवीती । लाउनि आणिकांही संगती ॥२॥
जाउनि एकांतीं बैसणें । करुनी चावटी बोलणें ॥३॥
निळा म्हणे उपदेशिती । विषय आत्मरुप शिष्याप्रती ॥४॥
१५७१
भानुदासाच्या कुळीं महाविष्णूचा अवतार । आदि क्षेत्रीं स्थान वस्ती गोदातीर ॥१॥
ओवाळूं आरती स्वामी एकनाथा । तुमचे नाम घेतां हरे भवभयचिंता ॥२॥
जनार्दनाची कृपा दत्तात्रयाचा प्रसाद । भागवती टीका नारायण् आत्मबोध ॥३॥
ब्रहमा विष्णु महेश ज्यासी छळवया येती । न ढळे ज्याची निष्ठा होशीं एकात्मता भक्ति ॥४॥
कावडीनें पाणी ज्या घरीं चक्रपाणी वाहे । अनन्यभक्तिभावें निळा बंदी त्याचे पाय ॥५॥
१५७२
प्रपंचरचना सर्वहि भोगुनि त्यागीली । अनुतापाचे ज्वाळीं देहबुध्दी हविली । वैराग्याची निष्ठा प्रगटूनि दाखविली । अहंता ममता दवडुनि निजशांति वरिली ॥१॥
जयजयाजी सदगुरुतुकया दातारा । तारक तूं सकळांचा जिवलग सोयरा ॥ध्रु॥ हरिभक्तिचा महिमा विशेष वाढविला । विरक्तिज्ञानाचा ठेवा उघडुनि दाखविला । जगदोध्दारालागीं उपाय सुचविला । निंदक दुर्जनांचा संदेह निरसिला ॥जय ॥२॥
तेरा दिवस बह्या रक्षूनियां उदकीं । कोरडयाची काढूनी दाखविल्या शेखीं । अपार कविताशक्ति मिरवुनि इहलोकीं । कीर्तनश्रवणें तुमच्या उध्दरती जन लोकीं । जय ॥३॥
बाळवेष घेऊनि श्रीहरी भेटला । विधिचा जनिता तोचि आठवा हा दिधला । तेणें ब्रहमानंदें प्रेमा डोलविला । न तुके म्हणुनी तुका नामहं गौरविला ॥ जय ॥ ॥४॥
प्रयाणकाळीं देवें विमान पाठविलें । कलिच्या काळामाजीं अदभुत वर्तविले । मानवदेह घेऊनि निजधामा गेले । निळा म्हणे सकळ संत तोषविले ॥ जय ॥ ॥५॥
तुमच्या शेतमालाची जाहिरात करण्यासाठी कृषी क्रांतीला भेट द्या .
