एक आपण साधू झाले।
येर कोण वाया गेले ? ॥१॥
उठे विकार ब्रह्मी मूळ।
अवघे मायेचें गबाळ ॥२॥
माय समूळ नुरे जेव्हां।
विश्व ब्रह्म होइल तेव्हां ॥३॥
ऐसा उमज आदिअंतीं।
मग सुखी व्हावे संती ॥४॥
चिंता क्रोध मागे सारा ।
ताटी उघडा ज्ञानेश्वरा ॥५॥
माऊली आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
संत मुक्ताबाई अँप डाउनलोड करा.
