विषये पाहे विख । याचे मानाल सुख ।
आवडी खाऊ जाता पुढे ।
भोगसिल दुःख । तुझे तु भोगसिल ।
जन पाहती कौतुक ॥१॥
विषये पाही विख । जे जे सेवित गेले ।
बळेच उडी टाकुनी । आपण बुडाले ।
आपला गळा कापुनि । आत्महत्यारी जाले ।
तेंव्हा कोण सोडवील । येम जाचिते जाळी ॥ २॥
विषये पाही विख । नाही हाणित लाता ।
कृपाळु भगवंत त्यासी वाहिला माथा ।
कळिकाळा भय नाही ते नमिती सर्वथा ॥३॥
बोधला म्हणे विषयासि विटलो । कृपाळु त्यासी भेटलो |
विषय जिंकोनिया पाहे । सुर पै जालो ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
