जेणें माझी लपविली – संत कान्होबा अभंग – ४९
जेणें माझी लपविली – संत कान्होबा अभंग – ४९
जेणें माझी लपविली पिवळी गोटी ।
उलट भवर्याची चोरी घाली पाठी ।
पाहे पाहे कंचुकी सोडूनी गाठी ।
हृदयीं शंकोनि एकांत घाली मिठी वो ॥१॥
पहा पहा सांवळा कैसा धीट ।
बोली बोलूं नये बोलतो उद्धट ।
याच्या बोलण्याचा कोणा नये वीट ।
याजवरोनि देह ओंवाळा संपुष्ट ॥२॥
अवचित माझ्या डोळ्यांत गेलें कणू ।
फुंकोनि काढितां वाटलें समाधानु ।
शहाणा तुझा गे कानडा नारायणु ।
चुंबन घेतां नाठवे देहभानु ॥३॥
नवनीत देखोनि लावितो लाडीगोडी ।
गुनी खुणाविता राजस डोळे मोडी ।
आगमानिगमा न कळे याच्या खोडी ।
तुकयाबंधु चरणीं हात जोडी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
जेणें माझी लपविली – संत कान्होबा अभंग – ४९
