Skip to content
आतां हें न सुटे न – संत कान्होबा अभंग – ३०
आतां हें न सुटे न चुके । बोल कं दवडिसी फिके ।
जन लोक पारिखें । अवघें केलें म्यां यासाठीं ॥१॥
नये सरतां नव्हें भलें । तुझें लक्षण कळलें ।
बैसलासी काढिलें । देहाचें मुळीं दिवाळें ॥२॥
दिसतोसी बरा बोल कोंवळे । गुण मैदांचे चाळे ।
दिसतासी ये वेळे । काय करूं विसंबोनी ॥३॥
तुकयाबंधू म्हणे देखतां । अंध बधिर ऐकतां ।
कैसें व्हावें आतां । इतुकियाउपरी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
आतां हें न सुटे न – संत कान्होबा अभंग – ३०
