Skip to content
कांहीं विपत्ति आपत्यां – संत कान्होबा अभंग – २४
कांहीं विपत्ति आपत्यां । आतां आमुचिया होतां ।
काय होईल अनंता । पहा बोलो कांसया ॥१॥
बरें अनायासें जालें । सायासेंविण बोले चाले ।
काबाड चुकले । केलें कष्टावेगळें ॥२॥
बरा सांपडलासी वोजा । वर्मावरी केशीराजा ।
बोलायासी तुझा । उजुरचि नाहींसा ॥३॥
तुकयाबंधु म्हणे दगा । बरा दिला होता बगा ।
झडकरी चलागा । चांग दैवें पावलों ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
कांहीं विपत्ति आपत्यां – संत कान्होबा अभंग – २४
