Skip to content
मायबाप निमाल्यावरी – संत कान्होबा अभंग – २०
मायबाप निमाल्यावरी । घातलें भावाचे आभारी ।
तोहि परि हरी । तुज जाला असमाई ॥१॥
हे कां भक्तीचें उपकार । नांदतें विध्वंसिलें घर ।
प्रसन्नता व्यवहार । सेवटीं हे जालासी ॥२॥
एका जीवावरी । होती दोनी कुटुंबारी ।
चाळवूं तो तरी । तुज येतो निर्लज्जा ॥३॥
तुकयाबंधु म्हणे भला । आणीक काय म्हणावें तुला ।
वेडा त्यानें केला । तुजसवें संबंधु ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
मायबाप निमाल्यावरी – संत कान्होबा अभंग – २०
