“बैसोनि संता घरी हो। घेतली गुरगुंडी ॥ ध्रु०्॥ आधी ब्रह्मांड नारळ। मेरू सत्त्व तो आढळ ॥ निर्मळ सत्रावीचे जळ। सोहं गुरगुंडी, गुरगुडी।। चिलमी त्रिगुण त्रिविध। मी पण खटा तो अभेद।। तमतमाखू जाळून शुद्ध। वैराग्य विरळा घडघड़ी ॥ सावधान लावुनिया नळी। मीपण झुरका विरळा गिळी॥ जन्ममरणाची मुरकुंडी सांभाळी। धूरविषयाचा सोडी। लागला गुरू गोडीचा छद। झाला प्रसन्न परमानंद।। जोगी स्वामी तो अभंग। गुरुचरण न सोडी। बैसोनि संताघरी हो। घेतली गुरगुंडी गुरुगुडी।”
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
