गुरुनिकट वासगुरु मुखें श्रवण ।
मनन आचरण सर्व स्वेसी ॥१॥
झाल्यावीण आधीं साधनी प्रवीण ।
शिष्या आत्म खुण देवो नये ॥२॥
ऐसे झाल्यावेन दिधल्या नोहे ।
प्राप्त नोहेचि उद्धार बुडे अधिक ॥३॥
तेवी देवो नये शिष्य झाल्या वीण ।
दिधल्यावीण मंत्र संप्रदाय ॥४॥
करोनि पुजन आधी झाल्यावीण ।
सबार्ह्म अर्पण सर्वस्वेशीं ॥५॥
गुरुशिष्यीं हो मर्यादा सांडिली ।
यालागी बुडाली योगास्थिती ॥६॥
लक्षो निया देही भजावा श्रीराम ।
तारक तें नाम ते चि भक्ति ॥७॥
जपती तेंचि नाम संत हरि हर ।
बाह्म दंभ येर अमक्ति ते ॥८॥
येथें सर्व पात्र नारी नर शुद्र ।
असे अधिकार सकळांसी ॥९॥
आळसें अभिमानें खोवुं नये स्वहित ।
वदोनि भगवंत बुद्धी दाता ॥१०॥
व्हावया उद्धार पाहती पितरे वास ।
आतांची श्रीगुरुस शरण व्हावें ॥११॥
नोहे जो प्रत्यक्ष स्वानुभर्वे मुक्त ।
भुमीवरी व्यर्थ जन्मा आला ॥१२॥
म्हणे जनार्दन स्वानुभव घाटी ।
उघडी भ्रमताटी एकनाथा ॥१३॥
वरील अभांगाचा अर्थ तुमच्या शब्दामध्ये खाली कमेंट बॉक्समध्ये टाका.
