चहुं युगामाजीसिद्ध संत झाले ।
योगेंचि तरले होती तेही ॥१॥
नोहेंचि उद्धार राजयोगे वीण ।
घाले राम कृष्ण हरि हर ॥२॥
योगेंचि ते मुक्त शुकसनकादिक ।
नारद जनक शिव उमा ॥३॥
राजयोगी पुर्ण स्वामी दत्तात्रेय ।
जनार्दना दावी सिद्धमार्ग ॥४॥
योगेंनि साधक झाले स्वयें देव ।
जाणती वैष्णव स्वानुमवी ॥५॥
कवण चौपुडें तेथं सुरनर ।
न येचि ढेंकर तृप्तीविण ॥६॥
अनुभवें तेंचि होवोनिया आपण ।
स्थापिती कर्म ज्ञान भक्ति नाम ॥७॥
नेणोनि उद्धोध वेति भ्रम मुढ ।
आवडे तें वाड म्हणती हेंचि ॥८॥
धिक्कारिती विषय झाल्या गर्भ स्थीर ।
त्यागों नये घराचार म्हणुनी येरी ॥९॥
योगेविण प्राप्त कैवल्य तया नाश ।
बाह्मनामें ओस भक्ति ज्ञानें ॥१०॥
नलमे अक्षयसुख केलियांही कांहीं ।
व्यर्थनाम तें ही योगेविण ॥११॥
यागेंची होवोनि जपती तें नाम ।
नारदा वाल्मीक व्यास शीव ॥१२॥
न येता रुपासी आधी कैचें नाम ।
लक्षोनि श्रीराम गावें तया ॥१३॥
योगेंवीण नाहीं स्त्रियां पुरुषां गती ।
न चुके अधोगती करिता सर्व ॥१४॥
म्हणोनि गुरुसी व्हावें सर्वस्वे अर्पण ।
खेचरा शरण नाम ॥१५॥
म्हणे जनार्दन सावध हो उठी ।
उघडी भ्रम तो एकनाथ ॥१६॥
वरील अभांगाचा अर्थ तुमच्या शब्दामध्ये खाली कमेंट बॉक्समध्ये टाका.