पदक विठ्ठलाचें गेलें ।
ब्राह्मण म्हणती जनीनें नेलें ॥१॥
अगे शिंपियाचे जनी ।
नेलें पदक दे आणुनी ॥२॥
देवासमोर तुझें घर ।
तुझें येणें निरंतर ॥३॥
म्यां नेलें नाहीं जाण ।
सख्या विठोबाची आण ॥४॥
धोतर झाडूनि पाहती ।
पडलें पदक घेऊनि जाती ॥५॥
जनी वरी आली चोरी ।
ब्राह्मण करिती मारा मारी ॥६॥
धाविन्नले चाळीस गडी ।
जनीवरी पडली उडी ॥७॥
दंडीं लाविल्या काढण्या ।
विठो धांवरे धावण्या ॥८॥
चंद्रभागे रोविला शूळ ।
जनाबाईस आलें मूळ ॥९॥
हातीं टाळी वाजविती ।
मुखीं विठ्ठल बोलती ॥१०॥
विलंब लागला ते वेळीं ।
म्हणती जनिला द्यारे सुळीं ॥११॥
ऐसा येळकोट केला ।
जनी म्हणे विठो मेला ॥१२॥
तंव सुळाचें झालें पाणी ।
धन्य म्हणे दासी जनी ॥१३॥
