बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

पुंडलिकापाशीं – संत जनाबाई अभंग – ६४

पुंडलिकापाशीं – संत जनाबाई अभंग – ६४


पुंडलिकापाशीं ।
नामा उभा कीर्तनासी ॥१॥
येऊनियां पांडुरंगें ।
स्वयें टाळ धरी अंगें ॥२॥
गाऊं लागे बरोबरी ।
नाहीं बोलायाची उरी ॥३॥
स्वर देवाचा उमटला ।
दासी जनीनें ओळखिला ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

पुंडलिकापाशीं – संत जनाबाई अभंग – ६४

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *