बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

एके दिवशीं न्हावयास – संत जनाबाई अभंग – ६

एके दिवशीं न्हावयास – संत जनाबाई अभंग – ६


एके दिवशीं न्हावयास ।
पाणी नव्हतें विसणास ॥१॥
देव धांवोनियां आले ।
शीतळ उदक घे घे बोले ॥२॥
आपुल्या हातें विसणीं ।
घाली जनीच्या डोयी पाणी ॥३॥
माझ्या डोईच्या केसांस ।
न्हाणें नव्हतें फार दिवस ॥४॥
तेणें मुरडी केसांस ।
कां ह्मणे उगीच बैस ॥५॥
आपुल्या हातें वेणी घाली ।
जनी ह्मणे माय झाली ॥६॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

एके दिवशीं न्हावयास – संत जनाबाई अभंग – ६

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *