बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

आई मेली बाप मेला – संत जनाबाई अभंग – ५१

आई मेली बाप मेला – संत जनाबाई अभंग – ५१


आई मेली बाप मेला ।
मज सांभाळीं विठ्‌ठला ॥१॥
हरीरे मज कोणी नाहीं ।
माझी खात असे डोई ॥२॥
विठ्‌ठल म्हणे रुक्मिणी ।
माझे जनीला नाहीं कोणी ॥३॥
हातीं घेउनी तेलफणी ।
केंस विंचरुन घाली वेणी ॥४॥
वेणी घालुन दिधली गांठ ।
जनी म्हणे चोळ बा पाठ ॥५॥
जनी म्हणे बा गोपाळा ।
करी दुबळीचा सोहळा ॥६॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

आई मेली बाप मेला – संत जनाबाई अभंग – ५१

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *