बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

धुणें घेऊनि कांखेसी – संत जनाबाई अभंग – ४७

धुणें घेऊनि कांखेसी – संत जनाबाई अभंग – ४७


धुणें घेऊनि कांखेसी ।
जनी गेली उपवासी ॥१॥
मार्गे विठ्‌ठल धांवला ।
म्हणे कां टाकिलें मला ॥२॥
कां गा धांवोनि आलासी ।
जाय जाय राउळासी ॥३॥
चहूं हातें धुणें केलें ।
जनी म्हणे बरें झालें ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

धुणें घेऊनि कांखेसी – संत जनाबाई अभंग – ४७

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *