बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

मांडियेला डाव – संत जनाबाई अभंग – ३७

मांडियेला डाव – संत जनाबाई अभंग – ३७मांडियेला डाव ।


कौरवांनीं दुष्‍ट भाव ॥१॥
टाकियेला फांसा ।
पांडव गेले वनवासा ॥२॥
वना गेले पांडवबळी ।
दिनकरें दिधली थाळी ॥३॥
पांडवांची कृष्णाबाई ।
जनी म्हणे माझी आई ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

मांडियेला डाव – संत जनाबाई अभंग – ३७

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *