कां गा उशीर लाविला – संत जनाबाई अभंग – ३२७
कां गा उशीर लाविला ।
माझा विसर पडिला ॥१॥
तुजवरी संसार ।
बोळविलें घरदार ॥२॥
तो तूं आपुल्या दासासी ।
ह्मणे जनी विसंबसी ॥३॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
कां गा उशीर लाविला – संत जनाबाई अभंग – ३२७
