तुझी नाहीं केली सेवा । दुःख वाटतसे जीवा ॥१॥ नष्ट पापीण मी हीन । नाहीं केलें तुझें ध्यान ॥२॥ जें जें दुःख झालें मला । तें तूं सोशिलें विठ्ठला ॥३॥ क्षमा करीं देवराया । दासी जनी लागे पायां ॥४॥
