गंगा गेली सिंधुपाशीं । त्याणें अव्हेरिलें तिसी ॥१॥ तरी तें सांगावें कवणाला । ऐसें बोलें बा विठ्ठला ॥२॥ जळ काय जळचरा । माता अव्हेरी लेंकुरा ॥३॥ जनी ह्मणे शरण आलें । अव्हेरितां ब्रीद गेलें ॥४॥